Μια μέρα δε φτάνει...

Ο κόσμος δεν ασχολείται. Δεν συμμετέχει. Είναι απογοητευμένος.

Δεν έχει διάθεση να προσπαθήσει να αλλάξει το κατεστημένο. Του φαίνεται βουνό.


--"Είναι ολόκληρο σύστημα. Εγώ και εσύ θα το αλλάξουμε?"

--"Όσο και να προσπαθήσεις το σύστημα θα σε πετάξει έξω αν το απηλήσεις"

--"Όλα είναι οργανωμένα καλά ώστε εμείς να μην μπορούμε να επέμβουμε"

--"Όλοι είναι ίδιοι. Αν κάποιος διέφερε θα είχε αλλάξει κάτι. Αλλαγή δεν βλέπω. Αρα είναι όλοι ίδιοι"


Αυτή είναι η κατάσταση.

Απογοητευτική. Μίζερη.

Έτσι θα αλλάξουν τα πράγματα?
Έτσι θα αλλάξει η ζωή μας?
Έτσι θα αποκτήσουν οι επόμενες γενιές καλύτερη ζωή?
Έτσι θα προχωρήσει αυτή η χώρα, αυτός ο λαός, αυτή η κοινωνία?

θέλω να πω μόνο το εξής.

Τα πράγματα δεν αλλάζουν σε μια μέρα. Είναι ίσως εύκολο να χειροτερέψεις μια κατάσταση σε μικρό χρονικό διάστημα. Είναι όμως πολύ δύσκολο να διορθώσεις μια "κακή" κατάσταση και να την μετατρέψεις σε "καλή". Χρειάζεται χρόνος. Μια μέρα δεν φτάνει.

Αν δούμε τον χρόνο σαν μια γραμμή που πάνω της έχει "καλές" και "κακές" περιόδους, η μια μέρα δεν φαίνεται πουθενά. Ούτε καν ο ένας μήνας. Ούτε ό ένας χρόνος. Είναι όλα αυτά πολύ μικρές μονάδες μέτρησης.

Χρειάζονται πολλές μέρες δουλειάς ώστε να συμπληρωθούν οι μήνες. Και πολλοί μήνες για να συμπληρωθούν τα χρόνια. Και με τα χρόνια θα έρθει και η αλλαγή. Θα έρθει και η "καλή" περίοδος στην γραμμή του χρόνου.

Από αυτή τη πλευρά έχουν δίκαιο όσοι τους φαίνεται βουνό αυτή η αλλαγή.

Αλλά είναι ο μόνος τρόπος να έρθει.