Γιατί αυτο-οργάνωση..?

Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που έχει αρχίσει να γίνεται σιγά σιγά στην Ελλάδα. Σε κάτι που είναι ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο αλλά υπόσχεται αρκετά για το μέλλον. Θα ήθελα να αναφερθώ στις αυτο-οργανώσεις.

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε "αυτο-οργανωθείτε...παντού...". Κάτι τέτοιο έχει αρχίσει να γίνεται, λίγο φοβικά μεν, αλλά και με πολύ όρεξη δε. Λίγο αντιφατικό ακούγεται αυτό αν και δεν είναι. Και εξηγούμαι. Φοβικά γιατί υπάρχουν ελάχιστες αυτο-οργανώσεις γιατί ο κόσμος καλά καλά δεν ξέρει τι είναι. Με πολύ όρεξη γιατί αυτές που υπάρχουν δείχνουν μεγάλη ενεργητικότητα και πολύ μάχιμες.

Γιατί χρειάζονται οι αυτο-οργανώσεις?

--Καταρχήν οι πολλοί είναι δυνατότεροι από τον ένα.
Θα αναρωτηθεί κάποιος και γιατί όχι στις Τ.Ο. ή στις Δ.Ο. και Ν.Ο.? Θα απαντήσω απλά γιατί οι αυτο-οργανώσεις δεν είναι αναγκαστικά παρακλάδι κάποιου κόμματος. Με το να συμμετέχει κάποιος σε μια αυτο-οργάνωση δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι μέσα σε κάποιο κόμμα. Επίσης σε μια αυτο-οργάνωση όλοι είναι ίσοι προς ίσο, δεν υπάρχει ιεραρχία και δεν υπάρχει προσωπικό όφελος με στόχο κάποια καρέκλα.

--Δεύτερον ενημερώνεσαι και ενημερώνεις, προβληματίζεσαι και προβληματίζεις, συνδιαλέγεσαι με τους υπόλοιπους και τελικά προτείνεις.
Θα αναρωτηθεί και πάλι κάποιος: Και γιατί πρέπει να αυτο-οργανωθώ για να τα κάνω αυτά? Η απάντηση είναι και πάλι απλή. Γιατί μόνο έτσι θα έχεις αποτέλεσμα. Αν τα κάνεις αυτά στο σπίτι με την παρέα σου ή στο καφενείο το μόνο αποτέλεσμα που θα έχεις θα είναι η ευχαρίστηση από μια καλή συζήτηση. Αν το κάνεις αυτό σε μια αυτο-οργάνωση έχεις τουλάχιστον παραπάνω πιθανότητες να ακουστείς από κάπου.

--Τρίτον είσαι ενεργός πολίτης με ενδιαφέρον και συμμετοχή για την επίλυση των προβλημάτων του τόπου σου και της κοινωνίας που ζεις.
Υπάρχει και εδώ ένα εύλογο ερώτημα: Αν δεν αυτο-οργανωθώ συμαίνει ότι δεν ενδιαφέρομαι? Όχι, αλλά δεν συμμετέχεις, και αυτό είναι χειρότερο από το να μην ενδιαφέρεσαι.

--Τέταρτον οι αυτο-οργανώσεις δεν είναι γιάφκιες διαπλοκής, διαφθοράς και ρουσφετιού.
Αυτό δηλαδή που έχουν καταντήσει οι ήδη υπάρχουσες οργανώσεις. Έτσι μπορούν να γίνουν πόλος έλξης και αφύπνησης κάποιων πολιτών ώστε να προβληματιστούν και να συμμετέχουν ενεργά.

Ηθελα να προσθέσω όμως και κάτι ακόμα. Οι αυτο-οργανώσεις άρχισαν σιγά σιγά και έχουν πολύ και δύσκολο δρόμο μπροστά τους. Πρέπει να υπάρξει αναγνώριση και αποδοχή από αυτούς που πρέπει. Αυτό χρειάζεται υπομονή και επιμονή για να φτάσουμε σε ένα σημείο που οι αυτο-οργανώσεις να έχουν πραγματικά λόγο, και να ακούγονται οι προτάσεις τους. Όχι να υιοθετούνται αναγκαστικά αλλά τουλάχιστον να λαμβάνονται σοβαρά υπ' όψιν.

Επίσης ήθελα να τονίσω και ένα άλλο σημείο που νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Καλή η αυτο-οργάνωση και ωραία και η συμμετοχική δημοκρατία αλλά αυτό απαιτεί και "ενεργούς πολίτες". Όλα αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω ισχύουν με την προϋπόθεση ότι οι πολίτες θέλουν να συμμετάσχουν.

Θέλουν όμως...?