Συνέδριο ...μια απ' τα ίδια!!!

Σάββατο 23/2/08.

Μια μέρα πριν τις εκλογές για την επιλογή των συνέδρων για το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.

Βρίσκομαι με ένα ξάδερφό μου και ένα φίλο μου σε μια καφετέρια και πίνουμε καφεδάκι. Πάνω στην συζήτηση έρχεται ένας γνωστός και μας χαιρετάει και κάθεται λίγο παραπέρα με την παρέα του. Μετά από λίγο ξαναήρθε εκεί που καθόμασταν και μας έπιασε την κουβέντα ξέροντας ότι και οι τρεις στηρίζουμε το ΠΑΣΟΚ. Μας εξήγησε πως είναι υποψήφιος για σύνεδρος και μας ρώτησε αν ψηφίζουμε ώστε να τον στηρίξουμε.

Αφού τον πληροφόρησα ότι δεν ψήφιζα εκεί, τον ρώτησα ποιοί άλλοι είναι υποψήφιοι από την περιοχή. Η απάντηση που πήρα ήταν αυτή που περίμενα και ήταν άκρως απογοητευτική. Εκτός από αυτόν που είναι γύρω στα 30, μου είπε ακόμα άλλους έξι οι οποίοι είναι οι ίδιοι με τα προηγούμενα χρόνια, είναι σχετικά μεγάλοι σε ηλικία και είναι και οι "άρχοντες" της Τ.Ο. χωρίς να έχουν προσφέρει πραγματικά ΤΙΠΟΤΑ.

Μετά που άκουσα λοιπόν αυτήν την απογοητευκική απάντηση, αυτός μου φαινόταν σαν όαση μέσα σε όλη αυτή τη σαπίλα. Είπα μέσα μου ότι κάτι γίνεται μωρέ, τώρα είναι ένας αυριο μεθαύριο θα είναι 2 και θα έρθει η ανανέωση. Είναι πολύ λίγος κατά τη γνώμη μου ο ένας στους 7 αλλά κάτι είναι και αυτό.

Αφού έκανα αυτή τη γρήγορη "σύσκεψη" με τον εαυτό μου έσπευσα να του πω πως λυπάμαι που δεν μπορώ να τον στηρίξω αφού ψηφίζω αλλού και πως αν το ήξερα από πριν θα προσπαθούσα να ενημερώσω και γω όσους ήξερα ωστε να τον στηρίξουν.

Ενώ λοιπόν εγώ δεν είχα τελειώσει καλά καλά αυτό που έλεγα μου είπε κάτι που με έκανε να πιστέψω πως είμαι εντελώς "εκτός" κλίματος, χώρου, χρόνου και κάθε είδους πραγματικότητας.

Μου λέει λοιπόν :

"Κοίτα Μιχάλη, μη νομίζεις οτι θα ασχοληθώ με το συνέδριο αν πάω. Ο λόγος που θέλω να πάω είναι για να γνωρίσω ένα-δυο ανθρώπους παραπάνω μέσα από το κόμα που θα μου φανούν χρήσιμοι πιο μετά."

Εκεί εγώ κοκάλωσα. Έμεινα να τον κοιτάω για μερικά δευτερόλεπτα χωρίς να ξέρω τι να πω. Όταν συνειδητοποίησα τι μου είπε η απάντησή μου ήταν κοφτή και ξερή.

"Λυπάμαι, δεν ψηφίζω εδώ."

Και η συζήτηση έλαβε τέλος.

Αυτό το σύντομο αλλά σημαντικό για μένα περιστατικό με έκανε να πιστέψω ακόμα περισσότερο πως το Συνέδριο θα είναι μια απ' τα ίδια.

Παρόλο που ακόμα ελπίζω πως θα δω κάτι διαφορετικό, οι ελπίδες έχουν λιγοστέψει δραματικά.