Αναγνώστες

e-referrers...

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Μοιραστείτε το...

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Σπουδές = Δουλειά?????

Ήθελα πολύ καιρό να γράψω γι' αυτό το θέμα αλλά όλο και κάτι προέκυπτε και δεν τα κατάφερνα.

Σήμερα λοιπόν, βρήκα το χρόνο και τη διάθεση να γράψω μερικά πραγματάκια.

Το θέμα έχει να κάνει με αυτούς που αποφασίζουν να γίνουν αγρότες σαν τον πατέρα τους, ή κτηνοτρόφοι ή να αναλάβουν μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση ή.. ή.. ή.. και τέλος όλους αυτούς που δεν θέλουν να σπουδάσουν γιατί νομίζουν πως δεν τους χρειάζεται.

Έχω ακούσει πολλούς που είναι πρώτη ή δευτέρα λυκείου και λένε ότι δεν τους ενδιαφέρει να δώσουν πανελλήνιες για να περάσουν σε κάποια σχολή γιατί έτσι και αλλιώς θέλουν να γίνουν αγρότες ή κτηνοτρόφοι ή κατι άλλο και έτσι δεν τους χρειάζεται το πανεπιστήμιο ή το ΤΕΙ. Είναι λέει χαμένος χρόνος.

"Γιατί να χάσω 4-5 χρόνια για να βγάλω μια σχολή? Αγρότης θα γίνω, τι μου χρειάζονται τα βιβλία και τα γράμματα?"

Και δεν είναι μόνο αυτό. Πολλές φορές και οι ίδιοι οι γονείς είναι αυτοί που προτρέπουν ή και αναγκάζουν το παιδί να διακόψει το σχολείο για να είναι δίπλα στον πατέρα και να μάθει τη δουλειά, είτε είναι αγρότης είτε κτηνοτρόφος ή κάτι άλλο.

Γιατί πρέπει να σημαίνει ότι σπουδάζω μόνο και μόνο για να βρω δουλειά? Γιατί το να σπουδάζει κάποιος είναι απλά 4-5 χρόνια παραπάνω ώστε μετά να βρει ευκολότερα δουλειά ή να βρει δουλειά γραφείου? Γιατί βλέπουμε τόσο σημαντικά πράγματα, όπως η μόρφωση, με λάθος τρόπο?

Πιστεύω πραγματικά πως αν κάποιος πάει και σπουδάσει ψυχολογία ή ιχθυοκαλιέργεια και μετά γίνει αγρότης, θα είναι καλύτερος αγρότης από κάποιον που δεν έχει σπουδάσει καθόλου. Πάντα με την προϋπόθεση πως θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμα του αγρότη ή του κτηνοτρόφου ή του οικοδόμου κλπ.

Ανοίγει το μυαλό σου, βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, φεύγουν οι παροπίδες που είχες στην σκέψη σου. Γνωρίζεις άλλο κόσμο, ζεις άλλες καταστάσεις, βλέπεις άλλα πράγματα από όσα είχες συνηθίσει.

Αν κάποιος θέλει να γίνει αγρότης και πάει στη σχολή Γεωπονίας ή Φυτικής Παραγωγής ή κάτι παρόμοιο, φανταστείτε πόσα πράγματα θα μάθει πάνω στο αντικείμενο που δεν υπήρχε περίπτωση να τα μάθει στο χωράφι σε όλη του τη ζωή. Μέσα στα βιβλία είναι συσωρευμένη όλη η γνώση που σχετίζεται με το συγκεκριμένο αντικείμενο από όλο τον κόσμο τόσα χρόνια τώρα. Πως θα τα μάθει κάποιος αυτά από μόνος του? Γίνεται?

Αλλά να το δούμε και λίγο διαφορετικά. Όταν κάποιος θέλει να γίνει γιατρός τι κάνει? Σταματάει το σχολείο και ακολουθεί τον πατέρα του ή τη μητέρα του που είναι γιατρός για να μάθει τη δουλειά? Είναι ακραίο το παράδειγμα αλλά ας πάρουμε ένα άλλο. Αν θέλεις να γίνεις οικονομολόγος τι κάνεις? Σταματάς το σχολείο και ακολουθείς τον μπαμπά οικονομολόγο για να μάθεις τη δουλειά? Και τόσα παραδείγματα ακόμα που μπορώ να γράφω μεχρι αύριο το πρωί.

Γιατί να διαφέρει ο αγρότης, ο βοσκός, ο οικοδόμος, ο φανοποιός, ο φούρναρης και όποιος άλλος? Επειδή ανακατεύονται με χώμα, λάσπη, μπογιές και αλεύρι? Ε, και?

Έβλεπα πριν μερικές μέρες μια εκπομπή στην τηλεόραση που είχε θέμα την πατάτα και πως παράγεται στην Αμερική.

Ο κάθε παραγωγός είχε δίπλα στα χωράφια του ένα μικρό μετεωρολογικό σταθμό ώστε να ξέρει αν θα υπάρχει ξηρασία ή βροχή ή ζέστη ή κρύο ώστε να φροντίσει ανάλογα την παραγωγή του.

Όταν αυτός ο παραγωγός έπρεπε να μαζέψει την σοδειά του είχε μηχανήματα κατάλληλα ώστε να μην χρειάζονται 10 άνθρωποι για να μαζέψουν 2-3 τόνους πατάτες. Μάζευε δεκάδες τόνους με ένα μηχάνημα σε μια μέρα.

Και όταν αυτός ο παραγωγός είχε μαζέψει τη σοδειά του δεν αγχωνόταν που και πόσο θα την πουλήσει. Είχε υπογράψει συμβόλαιο με τον έμπορο που θα την αγόραζε. Το συμβόλαιο προέβλεπε την ποιότητα της παραγωγής και την τιμή αγοράς του προϊόντος.

Έμεις εδώ για να κάνουμε παραγωγή πατάτας πρέπει να είμαστε πολύ τυχεροί.

Μετά που θα φυτέψουμε το σπόρο δεν ξέρουμε τι καιρό θα κάνει ωστε να προφυλάξουμε την παραγωγή μας. Δηλαδή δεν κάνουμε προληπτική φροντίδα. Έτσι πολλές φορές αρρωσταίνει ο κήπος και δεν έχουμε παραγωγή.

Αν καταφέρουμε και είναι όλα καλά μέχρι τη στιγμή της συγκομιδής είμαστε αρκετά τυχεροί αλλά μετά αρχίζουν τα άλλα, τα δύσκολα.

Μαζεύεις 20 τόνους πατάτες και τις έχεις στην αποθήκη. Τι τις κάνεις? Εδώ δεν έχουμε ούτε συμβόλαια ούτε τίποτα. Εκεί αρχίζει το κυνήγι για την εύρεση αγοραστή. Αν βρεις αγοραστή αρχίζει το παζάρι για να καταλήξεις σε μια τιμή ξεφτίλα.

Έτσι έχει η κατάσταση σήμερα. Τόσο πίσω είμαστε. Αν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι ήταν μορφωμένοι θα είχε λυθεί το πρόβλημα? Σίγουρα όχι. Σίγουρα όμως δεν θα ήταν τόσο χάλια η κατάσταση.

Το θέμα είναι πολύ μεγάλο και μπορώ να γράφω ώρες, γι' αυτό το σταματάω εδώ επαναλαμβάνοντας το εξής :

Το να σπουδάσει κανείς δεν σημαίνει κατ' ανάγκη ότι το κάνει για βρει μια δουλειά ή για να κάνει μια δουλειά γραφείου και να πέρνει πολλά χρήματα.

Η μόρφωση είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια απλή θέση στο δημόσιο.