Αναγνώστες

e-referrers...

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Μοιραστείτε το...

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

Είναι λυπηρό...

Τις τελευταίες μέρες η αστυνομία είναι στο προσκήνιο!

Όλοι τα έχουν βάλει με τον αστυνομικό που πυροβόλισε και σκότωσε ένα 15χρονο παιδί.
Και καλά κάνουν.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτός ο αστυνομικός και μόνο.
Μακάρι αυτός να ήταν η εξαίρεση, και όλη η υπόλοιπη αστυνομία να έκανε καλά τη δουλειά της.
Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Είχα γράψει και παλαιότερα σε ένα άρθρο μου για την έλειψη ασφάλειας που υπάρχει. Τότε η αστυνομία δεν ήταν στο προσκήνιο.

Τον τελευταίο καιρό, και πριν αρχίσουν τα επεισόδια μετά τη δολοφονία του παιδιού, η κατάσταση είχε φτάσει σε απελπιστικό σημείο.

Το χωριό μου, ο Χάρακας, ανήκει στο Δήμο Αστερουσίων που έχει έδρα τον Πύργο.
Πριν λίγο καιρό και μέσα σε ένα βράδυ στον Πύργο έγιναν 7 διαρίξεις σπιτιών και το απίστευτο είναι ότι σε όλα τα σπίτια οι ιδιοκτήτες ήταν μέσα και κοιμόταν.
Στον Πύργο βρίσκεται και το αστυνομικό τμήμα του Δήμου Αστερουσίων...

Παρόμοια περιστατικά γίνονται τον τελευταίο καιρό σε πολλά χωριά της περιοχής.

Κανένας δεν έχει συλληφθεί.....

Την προηγούμενη εβδομάδα έκλεψαν ένα αυτοκίνητο από το χωριό μου ανενόχλητοι στις 9:30 το βράδυ...
Το βρήκαν οι ιδιοκτήτες του(!!!) μετά από αρκετή ώρα να καίγεται μερικά χιλιόμετρα έξω από ένα κοντινό χωριό.
Η αστυνομία παρόλο που ενημερώθηκε άμεσα για το γεγονός και είχε και πληροφορίες προς ποια κατεύθυνση πήγε το αυτοκίνητο δεν έκανε τίποτα.
Και εκτός αυτού πήγε στο σημείο που καιγόταν το αυτοκίνητο μισή ώρα μετά που τους ειδοποίησαν οι ιδιοκτήτες του...(!!!)

Οι άνθρωποι στην περιοχή ανησυχούν αρκετά αλλά δε βλέπουν καμία ενέργεια από τους υπεύθυνους.

Αυτά που συμβαίνουν πανελλαδικά τις τελευταίες μέρες λίγο πολύ τα γνωρίζουμε όλοι.

Νομίζω ότι δεν υπάρχει καμία ασφάλεια πουθενά...

Έχουμε φτάσει στο σημείο να φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε στο δρόμο...
Έχουμε φτάσει στο σημείο να βάζουμε πράγματα πίσω από τις πόρτες μας το βράδυ που θα κοιμηθούμε. Όχι για να μην μπει κάποιος αλλά αν μπει να τον ακούσουμε.....
Έχουμε φτάσει στο σημείο να φοβόμαστε να κατέβουμε στο περίπτερο αν δεν κλειδώσουμε το αυτοκίνητό μας και όση ώρα αγοράζουμε τσιγάρα να κοιτάμε προς αυτό...
Έχουμε φτάσει στο σημείο να πηγαίνουμε μέχρι το φούρνο της γειτονιάς και να κλειδώνουμε πόρτες, παράθυρα και να βάζουμε και λουκέτο...
Έχουμε φτάσει στο σημείο να βλέπουμε πάρκο και να μην περνάμε από μέσα αλλά να προτιμάμε να πηγαίνουμε από άλλο δρόμο...
Έχουμε φτάσει στο σημείο να βλέπουμε αστυνομία στο δρόμο και αντί να νιώθουμε ασφαλείς να φοβόμαστε γιατί θα μας γράψουν...
Έχουμε φτάσει στο σημείο να....
Έχουμε φτάσει στο σημείο να....
Έχουμε φτάσει στο σημείο να....


Έχουμε φτάσει στο σημείο να.... φοβόμαστε


Είναι λυπηρό...