Σε μια συνάντηση σήμερα έγινε συζήτηση για την υπάρχουσα κατάσταση και για τις εξελίξεις. Ο διάλογος ήταν σε πάρα πολύ καλό κλήμα και ο συνομιλητής είναι από αυτούς που ακούνε και σκέφτονται κατά την διάρκεια ενός διαλόγου..
Παραθέτω δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα :
- "Ή θα μας κόψουν το ένα πόδι ή θα μας κόψουν και τα δύο, οπότε καλύτερα να μας κόψουν το ένα ώστε να μπορούμε τουλάχιστον να πηγαίνουμε κουτσαίνοντας.."
- "Αν όμως σου έλεγαν ότι αν σου κόψουν το ένα πόδι θα κόψουν και το ένα πόδι του παιδιού σου, ενώ αν σου κόψουν και τα δύο υπάρχει πιθανότητα το παιδί σου να έχει και τα δυο του πόδια..?"
- "Δεν το συζητάω.. να μου κόψουν και τα δυο!!!"
...στην συνέχεια της συζήτησης...
- "Αυτή τη στιγμή πάμε να προσγειώσουμε ένα αεροσκάφος χωρίς σύστημα προσγείωσης.. είναι τρελό..!"
- "Και είναι προτιμότερο να συνεχίσουμε να πετάμε μέχρι να τελειώσουν τα καύσιμα και να έρθει η συντριβή?"
- "..όχι, τουλάχιστον τώρα θα υπάρχει και κάποια βοήθεια στο αεροδρόμιο να γλιτώσουμε ότι μπορούμε.."
Αυτά τα δυο αποσπάσματα φανερώνουν κάποια "μικρά" πραγματάκια...
Καταρχήν, έχει τεράστια σημασία πόσο "κλειστά" ή πόσο "ανοιχτά" βλέπεις ένα θέμα.
Όντως αν έχεις τις επιλογές να σου κόψουν το ένα ή και τα δύο πόδια.. φυσικά και θα διαλέξεις το ένα...
Αν όμως βάλεις και την παράμετρο ότι αυτό επηρεάζει και το παιδί σου... αμέσως η σκέψη σου αλλάζει..
Αυτό θα συμβεί βάζοντας και άλλες παραμέτρους στο ερώτημα, οι οποίες ανάλογα με το πόσο σημαντικές ή ασήμαντες είναι θα σε κάνουν να αλλάξεις την απάντησή σου αρκετές φορές.
Άρα δεν πρέπει να βλέπουμε ένα δίλημμα μόνο ως άσπρο ή μαύρο.. αλλά να προσπαθούμε να δούμε και τι κρύβεται πίσω από αυτό και πόσο μας επηρεάζει..
Δεύτερον, είναι πολύ σημαντικό η ψυχολογική και συναισθηματική κατάσταση που βρίσκεσαι την ώρα που σου εμφανίζεται το πρόβλημα..
Αν είσαι επιβάτης του αεροσκάφους και σου ανακοινωθεί ότι δεν λειτουργεί το σύστημα προσγείωσης και πρέπει να γίνει αναγκαστική προσγείωση είναι λογικό πως θα πανικοβληθείς και θα σκεφτείς αμέσως ότι αυτό είναι ..τρελό! "πως θα προσγειωθούμε χωρίς ρόδες?????? θα σκοτωθούμε!!"
Αν όμως το σκεφτείς πιο ψύχραιμα και λογικά, θα δεις πως είναι η καλύτερη λύση με τα δεδομένα που υπάρχουν.. και αυτό γιατί έχεις ακόμα τα καύσιμα να κάνεις κύκλους ώστε να βρεις τις καταλληλότερες συνθήκες ώστε να προσγειωθείς με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ασφάλεια..
Αν όμως συνεχίσει το αεροσκάφος να πετάει, κάποια στιγμή θα τελειώσουν τα καύσιμα και τότε με μαθηματική ακρίβεια πας προς την συντριβή!
Αυτή ήταν μια πολύ απλοϊκή και σύντομη ανάλυση μερικών σκέψεων που λίγο η πολύ δείχνουν πως σημασία δεν έχει μόνο το πρόβλημα που έχεις να αντιμετωπίσεις αλλά ο τρόπος που το βλέπεις, ο τρόπος που το αναλύεις, η κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι όταν σου εμφανίζεται το πρόβλημα, η αποφασιστικότητα που θα επιδείξεις κ.α. !
Άρα, εν κατακλείδι, ίσως θα μπορούσαμε να πούμε πως πολλές φορές το "πρόβλημα" μπορεί να μην είναι αυτό καθεαυτό το πρόβλημα.. αλλά ο τρόπος που το αντιμετωπίζουμε!
Παραθέτω δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα :
- "Ή θα μας κόψουν το ένα πόδι ή θα μας κόψουν και τα δύο, οπότε καλύτερα να μας κόψουν το ένα ώστε να μπορούμε τουλάχιστον να πηγαίνουμε κουτσαίνοντας.."
- "Αν όμως σου έλεγαν ότι αν σου κόψουν το ένα πόδι θα κόψουν και το ένα πόδι του παιδιού σου, ενώ αν σου κόψουν και τα δύο υπάρχει πιθανότητα το παιδί σου να έχει και τα δυο του πόδια..?"
- "Δεν το συζητάω.. να μου κόψουν και τα δυο!!!"
...στην συνέχεια της συζήτησης...
- "Αυτή τη στιγμή πάμε να προσγειώσουμε ένα αεροσκάφος χωρίς σύστημα προσγείωσης.. είναι τρελό..!"
- "Και είναι προτιμότερο να συνεχίσουμε να πετάμε μέχρι να τελειώσουν τα καύσιμα και να έρθει η συντριβή?"
- "..όχι, τουλάχιστον τώρα θα υπάρχει και κάποια βοήθεια στο αεροδρόμιο να γλιτώσουμε ότι μπορούμε.."
Αυτά τα δυο αποσπάσματα φανερώνουν κάποια "μικρά" πραγματάκια...
Καταρχήν, έχει τεράστια σημασία πόσο "κλειστά" ή πόσο "ανοιχτά" βλέπεις ένα θέμα.
Όντως αν έχεις τις επιλογές να σου κόψουν το ένα ή και τα δύο πόδια.. φυσικά και θα διαλέξεις το ένα...
Αν όμως βάλεις και την παράμετρο ότι αυτό επηρεάζει και το παιδί σου... αμέσως η σκέψη σου αλλάζει..
Αυτό θα συμβεί βάζοντας και άλλες παραμέτρους στο ερώτημα, οι οποίες ανάλογα με το πόσο σημαντικές ή ασήμαντες είναι θα σε κάνουν να αλλάξεις την απάντησή σου αρκετές φορές.
Άρα δεν πρέπει να βλέπουμε ένα δίλημμα μόνο ως άσπρο ή μαύρο.. αλλά να προσπαθούμε να δούμε και τι κρύβεται πίσω από αυτό και πόσο μας επηρεάζει..
Δεύτερον, είναι πολύ σημαντικό η ψυχολογική και συναισθηματική κατάσταση που βρίσκεσαι την ώρα που σου εμφανίζεται το πρόβλημα..
Αν είσαι επιβάτης του αεροσκάφους και σου ανακοινωθεί ότι δεν λειτουργεί το σύστημα προσγείωσης και πρέπει να γίνει αναγκαστική προσγείωση είναι λογικό πως θα πανικοβληθείς και θα σκεφτείς αμέσως ότι αυτό είναι ..τρελό! "πως θα προσγειωθούμε χωρίς ρόδες?????? θα σκοτωθούμε!!"
Αν όμως το σκεφτείς πιο ψύχραιμα και λογικά, θα δεις πως είναι η καλύτερη λύση με τα δεδομένα που υπάρχουν.. και αυτό γιατί έχεις ακόμα τα καύσιμα να κάνεις κύκλους ώστε να βρεις τις καταλληλότερες συνθήκες ώστε να προσγειωθείς με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ασφάλεια..
Αν όμως συνεχίσει το αεροσκάφος να πετάει, κάποια στιγμή θα τελειώσουν τα καύσιμα και τότε με μαθηματική ακρίβεια πας προς την συντριβή!
Αυτή ήταν μια πολύ απλοϊκή και σύντομη ανάλυση μερικών σκέψεων που λίγο η πολύ δείχνουν πως σημασία δεν έχει μόνο το πρόβλημα που έχεις να αντιμετωπίσεις αλλά ο τρόπος που το βλέπεις, ο τρόπος που το αναλύεις, η κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι όταν σου εμφανίζεται το πρόβλημα, η αποφασιστικότητα που θα επιδείξεις κ.α. !
Άρα, εν κατακλείδι, ίσως θα μπορούσαμε να πούμε πως πολλές φορές το "πρόβλημα" μπορεί να μην είναι αυτό καθεαυτό το πρόβλημα.. αλλά ο τρόπος που το αντιμετωπίζουμε!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου